از اوایل هفته پیش بود و بعد از خوندن کتاب انسان در جستجوی معنا و در سیرِ متصل از یک سری اتفاقات رسیده بودم به موضوع هدف داشتن در زندگی. امروز هفتمین روزی می‌شه که در شبانه روز بخش قابل توجهی از وقتم رو با خوندن و فکر کردن و شنیدن و دیدن چیزی که مربوط به هدف داشتنه می‌گذرونم. از حرفهای دکتر هلاکویی و فایلهایی که از یوتیوب گرفتم تا مرور کتاب انسان در جستجوی معنای ویکتور فرانکل و تماشای فایلهای آموزشی مکتب خونه در مورد هدف گذاری.
یک کار خنده دار هم که بنظر خودم کردم رفتن به سمت کتابی بود که بخاطر نویسندش فکر نمیکردم هیچوقت برم به سمتش. برایان تریسی! اسم این نویسنده رو توی نویسندگاه کتابهای زرد تو ذهنم دسته بندی کرده بودم. (راستش هنوزم همون توعه :)) ولی بعد از گذروندن تقریبا پنج شش روز مطالعه و مرور فکر میکردم خوراک فکری مناسب دیگه ای برای این موضوع پیدا نکنم. ناچارا رفتم سمت قفسه کتابم و کتاب مدیریت و برنامه ریزی برایان تریسی رو از پشت کتابام پیدا کردم. خدا میدونه چند سال اونجا خاک می‌خورد، حتی فراموش کرده بودم که همچین کتابی دارم.
تا برای خوندن این کتاب مصمم بشم طول کشید، فکر میکردم با خوندنش وقتم رو تلف میکنم. اما خب به خوراک احتیاج داشتم و چاره ای نبود. (و چقدر واژه تشنگی میتونه این حالت رو خوب برسونه) خودنش رو شروع کردم. پنجاه صفحه اول این کتاب رو با بهت خوندم. چقدر ساده و خوب توضیح داده بود. این کتاب رو شاید 6-7 سال پیش هم خونده بودم، چرا اون زمان اینطوری بهم ایده نداد. توش حرف‌های جدید بود. یکم که به خودم دقت کردم متوجه شدم این دفعه که دارم این کتاب رو میخونم میدونم دنبال چی ام. بخش هایی از کتاب که خواننده مبتدی رو ممکنه بالا ببره و پرش کنه و بهش حس خوبی بده روی من تاثیر کمتری می‌گذاشت. سعی میکردم درگیر آب و تاب کتاب نشم و فقط به اصل حرف‌هاش دقت کنم. شاید هر کتابی ارزش حداقل یکبار خوندن رو داره و منم بیخودی نسبت بهش جبهه می‌گرفتم.
فکر می‌کنم هر کتابی هرچقدر هم که ازش خوشمون نیاد توش می‌شه حرفهای خوبی هم پیدا کرد.

پی نوشت: یکی از لحظات لذت بخش در خواندن در مورد یک موضوع خاص لحظه ای است که وقتی به منبع جدیدی دست پیدا می‌کنی می‌بینی حرفهای که زده را می‌دانی و با ذره بین در آن دنبال چیز جدید و تازه می‌گردی.
پی نوشت دو: برای انتخاب عنوان نوشته خیلی به خودم فشار آوردم. چیزی بهتر از این به ذهنم نرسید:)) ولی خب جمله ی مهمیه.