جایی برای مرور زندگی

۴ مطلب در آبان ۱۳۹۶ ثبت شده است

برای بهبود چیزی ابتدا باید آن را اندازه گرفت +لیست کارهای یکروز

نمیدونم بقیه در این مورد چطور فکر می‌کنند اما من به این جمله ایمان دارم:
«برای بهبود در چیزی باید آن را اندازه گرفت» (گوینده نامشخص)
حدود یک هفته‌ای می‌شه که کتاب اثر مرکب نوشته دارن هاردی رو شروع به خوندن کردم. تا اینجای کتاب مکررا این مورد رو متذکر می‌شه که انجام امور کوچک اما پیوسته و مسمتر در آینده نتایج بسیار بزرگی دربر خواهد داشت. جدا از مثال های مفید و روشنی که میزنه این کتاب بنظرم یک کتاب زرده*. مطالبی که داره علمی نیست و مطالبش شبیه پندهای پدربزرگ هاست. البته نباید از کلیت خوب کتاب گذشت. این جمله رو از یک کتابدوست عزیز و همینطور استاد بزرگم به خاطر دارم که میگفت ما باید جوری کتاب بخونیم که بعد از مدت ها اگر کتاب زردی هم خوندیم بدونیم از کجاش باید بگذریم و کجاهاش رو باید بهش فکر کنیم.
اما حرف از اندازه‌گیری شد و کتاب اثر مرکب. در جایی از کتاب نویسنده پیشنهاد می‌کنه تا دفترچه‌ای همراهمون داشته باشیم و بسته به هدفی که داریم (کاهش وزن، مدیریت پول، مدیریت زمان و ... ) شروع به یادداشت کردن کوچک ترین موارد کنیم و پیشنهاد میده که این کار رو به مدت سه هفته انجام بدیم. دلم میخواد از یه عبارت انگلیسی استفاده کنم، واژه مانیتور کردن این مفهوم رو به خوبی میرسونه. توی فارسی معادلی که میشه براش آورده به نظر عبارت «رصد» باشه.
تو این تمرین ما کوچکترین کاری رو که انجام میدیم رو یادداشت می‌کنیم. یعنی هر کاری. اولش شاید تو این که چه موردی رو باید بنویسیم و چی رو نه شک خواهیم داشت اما اگه ادامه بدیم و کمی آشناتر بشیم از این مرحله ی شک می‌گذریم. اما یادداشت کردن این کارها چه فایده ای برای ما داره؟ به چه دردی می‌خوره؟ این یادداشت کردن، مانیتورینگ یا رصد کردن کارهامون به ما نسبت به کارهامون آگاهی میده و آگاهی ... چیزی که بنظرم ما واقعا بهش نیاز داریم. بدون آگاهی زندگی لذت بخش نخواهد بود. شاید کسی بگه نه آدم هایی که خودشون رو به نفهمی میزنن کیف دنیارو می‌کنن. این که آدم خودش رو به نفهمی بزنه و اینو خودشم بدونه و ازین کارشم کیف کنه خب این چیه دقیقا؟ این آگاهی نیست؟
آگاهی احساس کنترل زندگی رو به ما میده. داشتن یک دید کلی به فعالیت های یک روز یک هفته یا ماه چشم مارو به کارهای کوچک و بزرگ و خودآگاه و ناخودآگاهی که میکنیم باز میکنه و این معجزه‌ی آگاهیه. تا این جا اندازه گیری بود و رصد کردن کارها اما وقتی به مجموعه ی فعالیت هامون مسلط شدیم وقت بهبوده. این مرحله با شناختی که به خودمون و کارهامون می‌رسیم از همون دقایق اول نتایجش رو بهمون نشون میده. یک جورایی آزمون و خطا در کارمونه. می‌بینیم ، تحلیل می‌کنیم، تصمیم می‌گیریم، تصحیح می‌کنیم و از یک مسیر بهتر میریم یا کمی تغییر ایجاد می‌کنیم و دوباره تکرار و تکرار و چیزی که در تمامی این مدت در حال اتفاق افتادنه بهبوده.
این حرف‌ها رو گفتم تا لیستی که امروز تهیه کردم رو بنویسم و اینجا ثبتش کنم. این که این لیست و فرمت تهیه‌ش خالی و عیب و ایراد نیست مشخصه اما سعی میکنم به مرور بهترش کنم.

00:15 - پیام دادنم در تلگرام تمام شد و گوشی رو کنار گذاشتم.
00:15-00:45 آماده کردن لباس و وسایل و همینطور مسواک زدن
00:45 رفتن به رختخواب
05:37 از خواب بیدار شدم
06:14 جلوی در خونه بودم و راه افتادم
06:16 سوار تاکسی شدم
06:20 رسیدم مترو
06:24 روی سکوی مترو بودم
06:32 مترو کرج به سمت تهران به راه افتاد
06:59 ارم سبز
07:07 رسیدم صادقیه
07:20 از مترو نوای اومده بودم بالا
07:41 سوار بی ارتی نواب شدم
08:07 رسیدم پل مدیریت
08:24 رسیدم کتابخونه
08:45 پیش پایان نامه ها بودم
9:23  رفتم پیش خانم رسولی و برگشتم
11:15 رفتم آنتراک
11:46 بازگشت از آنتراک
13:45 رفتن برای ناهار
14:46 بازگشت از ناهار
17:00 پایان کار و برگشتنم به سمت کرج
18:10 سوار مترو عادی به سمت کرج شدم
19:53 رسیدم خونه
20:56 نشستم پای کامپیوتر تا این مطلبو بنویسم
21:51 الان


* کتابهای زرد معمولا به ادم اعتماد بنفس، حال خوب و فکر راحت میده اما این اثرات کوتاه مدته و بعد از مدتی برای خواننده احساس سرخوردگی میاره. زبان اینجور کتاب‌ها اکثرا به صورته که میگه اینطور باش، این طور رفتار کن، فلان باش و ... اما هر کدومشون حرفی «کلی» برای گفتن دارن

۴ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰
محمد مقیسه

نکته ای بر دو مطلب از قبل در وبلاگ

این دو مطلب که حدود دوسه ماه پیش نوشته بودم درواقع سوال امتحانی یکی از دروس ترم قبلی یعنی ترم دو بود. ترم قبل درس کتابخانه و جوامع اطلاعاتی رو با دکتر مهدی شقاقی داشتیم. استاد عزیزی که واقعا برای کلاس وقت و انرژی صرف می‌کردن. واقعا یک استاد کار درست هستن. امیدوارم هر کجا که هستن سلامت و پیروز باشن.

یورگن هابرماس، ابزاری شدن، بازگرداندن کارکرد های واقعی به کتابخانه ها و اینکه چرا ما بی تفاوتیم؟
انواع سرمایه ها و کتابخانه - نظریه عام کنش پیر بوردیو

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰
محمد مقیسه

چیزی که در فصل چهارم سریال فلش متفاوت بود

بعد از تماشای قسمت اول بنظرم چیزی توی سریال فلش The Flash تغییر کرده بود اما چندان محسوس نبود تا اینکه قسمت‌های دوم و سوم این سریال رو دیشب دیدم. چیزی که به طور خلاصه می‌تونم از ویژگی‌های این فصل بگم یک تغییر حرفه ای واقعا لذت بخشه. اگه با کمی اغراق بگم چیزی مثل اینکه فصل دوم و سوم رو داده باشی به یک خردسال تا بسازه و فصل چهارم کار یک فیلمنامه نویس باشه.
اولین برتری فصل چهارم نسبت به فصول قبل لذت بخش تر شدن کاراکترهاست. این بخش رو از یک سری شخصیت‌های جدی و سخت و خشن به شخصیت هایی جالب میرسونه. برخورد جدی و عاری از طنز که توی دو فصل قبل بود حالا به ادا و اطوارهای بانمک تبدیل شده که اگر برای دو فصل قبل برای این مورد از لغت تحمل استفاده می‌کردی حالا میتونی از جذب شدن به شخصیت‌ها بگی. بری الن که در فصل قبل اتفاقات سختی براش می‌افتاد حالا حتی توی جدی‌ترین صحنه ی فیلم هم اتفاقات خنده‌داری براش می‌فته ، جالب بود توی یه صحنه حتی با خودم گفتم بعد از اون همه ماجرا حالا فلش میخواد اینجوری بمیره؟! ایریس وست که کاراکتر خشکی داشت حالا در موقعیت‌هایی رفتارهایی نشون می‌ده که نشونه هایی از بچگی درونشون هست. در کل رفتار بیشتر شخصیت‌ها تغییرات خوبی داشته که نتایج مثبتی هم روی حس بنده‌ی مخاطب داشت.
اما مورد دوم که خیلی بیشتر این سریال رو جذاب می‌کنه اینه که موضوع هر قسمت واقعا خیلی پررنگتر توی سریال نشون داده می‌شه. قسمت سوم از فصل چهارم سریال در مورد خوش شانسی و بدشانسی بود. در هر سریال این موضوع رو می‌شه در چندین داستان جداگانه درون سریال نشون داد که توی سریال فلش به شکل زیبایی این موضوع برای تک‌تک کاراکترهای اصلی پیش میاد. چیدن حرفه ای این داستان‌ها کنارِهم هم خوب انجام شده.
در کل موارد مثبتی توی این سریال باز هم کشف شدنیه. اگر فصل‌های قبلی این سریال رو ندیدید پیشنهاد میکنم فصل چهارم این سریال رو توی لیستتون قرار بدید.

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰
محمد مقیسه

امروز 3 آبان 96 اولین روز در خانه جدید

امروز سوم آبانه و یک ساعت پیش بود که کار انتقال نوشته‌ها از وبلاگ قبلی به اینجا یعنی بلاگ.آی آر تموم شد. این خانه جدید با ظاهری متفاوت و دوست داشتنی‌تر محیط بهتری برای انتشار مطالب و نوشته‌هاست. رزبلاگ با احترامی که براش قائل بودم دیگه جای مناسبی نبود چرا که اخیرا هم ازشون مواردی رو دیده بودم و به خودشون هم نارضایتیم رو رسوندم. مسئله باز شدن تبلیغات پاپآپ کانال های تلگرام در نسخه ی موبایل سایت بود البته اون هم بدون اجازه. اون مدت وبلاگ بچه های متمم رو دنبال می‌کردم و این که خیلی هاشون از بلاگ.آی‌آر استفاده می‌کردن برام جالب بود. و منو به این محیط کشوند جایی که اول تمایل زیادی به اومدن به اینجا نداشتم اما وقتی بیشتر دیدم و امکانات حرفه ایش رو برای نویسندگان وبلاگ دیدم و قالب‌های جالب و جذابش، تصمیمم برای اومدن جدی‌تر شد.

همه‌ی مطالب از وبلاگ قدیمی به اینجا منتقل شد به غیر از چهار مطلب. اون چهار تا مطالب کانال تلگرام just for 30 days بود که می‌ذارم همونجا بمونه و به اینجا انتقال نمی‌دم ضمن اینکه بخاطر مطالب زیاد و تصاویر و فایل‌های صوتی این کار تقریبا سخته. تمامی مطالب ازین ببعد تازست. امیدوارم وبلاگ نویسی رو بتونم به یه عادت خوب تو خودم تبدیل کنم.

ساعت 20:35

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰
محمد مقیسه