گیریم که به ما بگه مرگ واقعیت عمیق و هوشمند زندگیه.
تلاش کنه بفهمونه خیلی از ادیان و مذاهب فقط برای این که مسکنی باشند بر ترس از بی معنایی زندگی ایجاد شدن.
که ما نه اشرف مخلوقات که بخشی از طبیعت زیبا هستیم.
بگه که مرگ یک رویداد طبیعیه.
که نمیدونیم خالقی وجود داره یا نه.
که جهان بعد از مرگی وجود داره یا نه.
و برای همه اینها ساعت ها حرف بزنه و توضیح بیاره و حرف ببافه.
همه اینها رو بگه. اما حق نداره برای غم و دلتنگی فراق کسی توضیحی بیاره. حق نداره.
از دست دادن کسی نه با کلمه قابل بیان هست، نه با اون حرافی ها.
هیوا جعفری
